“Ey yoldaş, ey arkadaş! Sûfî (gören, düşünen, ibret alan…) kişi, zamanın (bu ânın, bu demin) çocuğudur. Yoldaşlıkta “yarın” demek yoktur”.
Mesnevi Cilt:1 Beyit:133

Yokluk

Destûr Yâ Nûr

1.

 Allah’ı ululamak, yüceltmek (Allahu Ekber demek) nasıl olur? Kendini, varlığını horlamakla, toprakla eşdeğer tutmakla.

Allah’ı bir bilmeyi öğrenmek (lâ-ilâhe-illallah demek) nedir? Kendini tek olanın (Hakk’ın) önünde yakıp yok etmektir.

Gündüz gibi ışıl ışıl parlamayı diliyorsan geceye benzeyen varlığını yak!

Varlığını, o varlığı meydana getirenin varlığında, bakırı kimya içinde eritir yok eder gibi erit, yok et (de altın ol)

Sen, sıkı sıkıya benliğe, bizliğe, yapışmışsın. Bütün bozuk düzen işler, bütün bu perişanlıklar, ikilikten meydana çıkıyor.